Historia
Miejscowość ma długi rodowód; pierwsze wzmianki o wsi pochodzą z 1300 roku. Znajdowały się tu: parafia ewangelicka, kościół filialny, szkoła ewangelicka, 6 młynów wodnych, gorzelnia, browar, warsztaty tkackie, cegielnia, w 1842 dwa folwarki, sołtysostwo. Począwszy od połowy XIV wieku w Pieszycach nastąpił okres częstych zmian własnościowych. Początkowo dobra były własnością rodów rycerskich, później były częścią majątków rodzin von Peterswaldów i von Gellhomów. W XIV wieku w ręce patrycjuszy wrocławskich trafiały znaczne ilości ziemi, w tym także z okolic Pieszyc. Dobrami ziemskimi Piskorzowa handlowała m.in. rodzina Engelgerów. Dopiero od XVI wieku zaczynają się tworzyć w tym regionie pierwsze magnackie dobra, w ciągu następnych wieków wsie regionu, w tym Piskorzów były czy to przedmiotem przetargów między poszczególnymi rodzinami, czy dziedzictwem poszczególnych gałęzi rodów. Pierwszą taką znaczącą rodziną byli Peterswaldowie.
https://polska-org.pl/5873964,Piskorzow.html
Dopiero w 1555 r. majątek von Peterswaldów uległ podziałowi na 3 części. W roku 1582 po śmierci dziedzica jednej z nich – księcia Sigismunda von Peterswaldau, Piskorzów dziedziczy najmłodszy z jego synów Hans. Z okresu śmierci Hansa von Peterswald pochodzą pierwsze wzmianki o granicznym, przejście – chałupowym przysiółku, zwanym Klein Peterswald (późniejsze Dorothenthaal). Do rodziny Gellhornów, właścicieli Pieszyc i okolicznych wsi przez większą część XVII stulecia, przeszedł Piskorzów poprzez intercyzę ślubną dziedziczki majątku Peterswaldów Marii von Reibnitz, na mocy której majątek przypadł mężowi Fryderykowi von Gellhorn.
Do majątku pieszyckiego w 1599 r. dołączył dobra piskorzowskie – w 1604 r. zakupione przez Heinricha von Peterswald od wdowy Anny Bebran z domu Rottwig, w 1609 odsprzedane Gellhornowi za skromną sumę 28000 talarów. Po wykupie jeszcze innych folwarków stał się on na tyle możny, że w czasie wojny trzydziestoletniej w 1619 wybrano go do rady wojennej krajowej armii obronnej. W latach trzydziestych XVII wieku wsie wokół Pieszyc były plądrowane i w latach 1633–1634 dały 200 talarów nadwyżki dochodu.
https://polska-org.pl/5873964,Piskorzow.html
Po wojnie Ernst von Gellhorn oddał Piskorzów w dzierżawę. Po jego śmierci w 1636 roku jego dobra, w tym Piskorzów, dziedziczy syn Ernst, z którego listu z 1651 wynika, że po wojnie trzydziestoletniej Piskorzów został prawie całkowicie wyludniony po powtarzających się przemarszach wojsk szwedzkich i cesarskich. W 1690 roku przeszedł na osiągającego pełnoletniość, młodszego syna Ernsta – Karola Aleksandra von Gellhorn. W 1700 roku wdowa po nim – ostatnim z Gellhornów, Maria Eliza von Beck sprzedała Piskorzów Hansowi von Zedlitz, a od niego z kolei kupił kupiec Bernhard Bonit von Morenthal (1708), później uszlachcony.
Z jego rządami w Pieszycach wiązał się przede wszystkim szybki rozwój tkactwa. To on w 1712 odnowił zniszczoną po wojnie miejscowość Klein-Peterswaldau i nadał jej od imienia swojej żony Anny Doroty nazwę Dorotheenthal, pod którą funkcjonuje do dziś jako część Piskorzowa. Nowo założone siedlisko miało charakter osady rzemieślniczej. Dobra powiększono 3 kwietnia 1708 o ponownie dokupione; Piskorzów, Nowiznę i Mościsko. B. Mohrenthal wydzierżawił w 1712 za 16 500 florenów swemu rządcy Samuelowi Willerowi. Zakup przez Mohrenthala dóbr w Piskorzowie i Nowiźnie uczynił go prawdziwie bogatym. Bernard Mohrenthaal zmarł w 1719 roku zostawiając swoje dobra żonie Dorocie. Ta odsprzedała je Erdmanowi von Promitzowi. Nowy pan Pieszyc i Piskorzowa niedługo potem kazał wybudować kościół w Piskorzowie. Okolice Pieszyc, w tym Piskorzów dotknął bardzo poważnie pożar w roku 1736, który spalił znaczną część mieszkań i zabudowań gospodarskich. Straty były tak duże, że można było je porównać do tych z okresu 1618-1648. Wojny śląskie i śmierć Promitza przyniosły w 2 pół. XVIII w. kryzys tkactwa w Pieszycach oraz okolicznych miejscowościach.
W 1761 również zaraza bydła spowodowała wiele szkód. W 1765 roku wieś przeszła na kolejną szlachecką rodzinę, tym razem Stolberg – Wernigerode i jeszcze w Księdze Adresowej z 1921 roku folwark w Piskorzowie przypisany jest do majoratu Stolberg – Wernigerode auf Kreppelhof.
W roku 1946 została założona Ochotnicza Straż Pożarna, a w 1948 drużyna piłkarska Boxmet Piskorzów, której ówczesna nazwa brzmiała Drzewiarz Piskorzów.